Zondag 10 maart
D-Day voor Cape Town Cycling Tour.
109 km 1220 hoogtemeters, een uitdaging.
Zeker met de hevige wind, 4 tot 5 beaufort. Buiten de wind is het perfect fietsweer, zonnig en 18 tot 21 graden.
Ontbijt 10 voor 6, de bakker zou om 6 toekomen, maar this is Afrika😄
Iedereen zit al aan de koffie en de cornflakes, de bakker komt binnen rond kwart voor zeven net voor we willen vertrekken. Nog rap een broodje tussen de kiezen steken.
Met ganse groep naar de start. Gelukkig niet ver van onze hotels. Zoals verwacht super druk, want wij zijn groep 4F dus er zijn al wel enkele groepen op weg.
Opnieuw weer vlekkeloze organisatie, een beetje on-Zuid Afrikaans.
KBW staat zelfs als eerste, aan wat blijkt de eerste dranghekken. We hebben nog een uur. Dat wordt opgevuld door wat foto's, wat dansen. De sfeer zit er goed in, we zijn er klaar voor.
Yes, de dranghekken gaan open, maar ... 150m verder worden we opgehouden door een koord. Intussen horen we de speaker aftellen voor 4A' 4B ...... En dan is het aan 4F. HHHHHHHopla, en dan begint het aftellen 10, 9, 8 ....... 1, en hop we go.
Ik sta nog altijd op de eerste rij dus ben ook als eerste weg. Ik heb mij voorgenomen niet te snel te starten en vooral te genieten.
Maar het is sterker dan mezelf. Er komt een renner voorbij en ik spring in zijn wiel, no way dat ik in de wind ga rijden de eerste 45km.
Die gast gaat ervoor met mij in zijn wiel, achterom zie doe ik niet, dus ik weet niet wie nog is gevolgd. Eerste helling verloopt vlot en nog binnen de hartslagzone die ik mij bed voorgenomen.
Ne grote Duits komt voorbij op groot verzet, het is sterker dan mezelf en spring in zijn wiel. De tweede helling is op karakter, maar geraak toch boven in zijn wiel en heb intussen ook al den champ (Danny) in mijn wiel opgemerkt😄
Vanaf nu gaat het in volle vaart, links en rechts of door het midden, met de wind die precies van alle kanten vol waaide.
Volhouden en blijven hangen in de wielen van den Duits, de Steve en de Mathieu. Echt respect voor die gasten, die hebben echt 45' gebeukt tegen de wind, en wij in hun wiel. Intussen steken wij honderden fietsers voorbij.
Net na stuk lang stuk vals plat, ga ik over van klein naar grote plateau, maar mij. Ketting gaat eraf in volle afdaling! Ik zie ze liggen op mijn pedaal, blijf rustig en doe één trap naar achter zodat ketting naar boven komt. Ik leg de ketting met mijn vingers in volle afdaling op plateau, verlies intussen wiel van mijn voorganger, maar gelukkig krijg ik een duwtje van .... den champ👍
Terug in de wielen en weer op weg.
Aftellen naar km 45 van dan zouden we vol wind in de rug moeten krijgen. Dat duurt toch iets langer dan gehoopt. Intussen in deze weersomstandigheden, met deze wind! Als dat maar goed komt met het vrouwke en Lutje. Zorgen voor later.
Yes, we komen aan turnfinale point, en dat laat zich duidelijk voelen. Langer beklimming en Mathieu en Steve die 48km alles kapot hebben gereden, hebben dit bilnaad ook bij zichzelf gedaan, want lossen in beklimming en ..... die zij. We nooit meer terug😄👍💪
Alleen den Duits blijft over, en die is nu helemaal in zij sas met zij e grote molen. Tegen 55km per uur naar Cape Town. Gelukkig diende hij af en toe te wachten op koppel, waar de vrouw super sterk reed. Op deze manier konden we er blijven aanhangen.
Koppel haakt af, weg Duits, maar wind in de rug, dat kunne wij ook.
Nog altijd samen op weg.
Na 62 km draaien we rechts af, opnieuw vol in de wind. Oei daar hadden we niet op gerekend, en wat gaan de vrouwkes zeggen straks? (Hen verteld dat na 45km, wind vanachter en bergaf was😄)
Danny en ik wisselen beurt o' beurt, en hebben geluk dat 5 Oostenrijkers ons voorbij komen. Redelijk snel maar we nemen toch het risico om aan te pikken. Een geschenk uit de hemel. Die mannen brengen ons naar km90. Nog 2 hellingen te gaan. Vraag is stoppen of doorgaan? Mij beide drinkbussen zijn leeg dus zou toch moeten stoppen. Danny heeft echter een ander idee en geeft zijn drinkbus met nog kwart in door. Doorrijden dus.
Het beste begint er stilaan af te zij dus op laatste 2 hellingen rijden we "rustig" naar boven. Onze tijd zit goed dus forceren heeft geen zin om er mogelijk 1' af te pitsen.
Intussen zie ik bericht van Frie, "nog 50km, nog altijd samen met Lutje"
Nu al weet ik het gaat hen lukken.
Vrouwke, bangelijk, tot 1 feb 4/5 gewerkt pas 1 feb kunnen trainen - chapaeu.
Lutje ganse week last van de ademhaling maar nu toch de finish halen, TOP
Laatste helling voor Danny en ik zit erop, nu kan er niet te veel meer mislopen. Wel altijd super alert blijven want hoe sommigen afdalen!!! Van binnen naar buitenbocht zonder omkijken. We geraken overal voorbij zonder kleerscheuren.
Laatste 10km was echt genieten, opnieuw steken we honderden renners voorbij. De laatste km en samen over de finish, wat een geweldig gevoel.
Snel kijken naar de tijd, 3u40, YES,
ter info, gisteren vernomen dat besttijd van Paul van zijn 7 deelnames 3u43 was! RESPECT
Mannen, 😄 we kunne het niet laten.
Naar de trailers. Paul, uur vroeger vertrokken staat er al samen met John, Nurah en JJ.
Hij is blij ons al te zien. Met onze tijd misschien iets minder 😄😄😄
Wel is hij superblij met het nieuws van Frie en Lutje. Ook hij gelooft er nu in dat iedereen op tijd gaat binnenzijn om de deadline van de trailers en 15u Den Anker aan the Waterfront, te halen.
Danny en ik willen taxi nemen naar hotel, om dan samen met Paul taxi te nemen naar Waterfront.
Intussen komt Scav binnen, Jan, Bart, Nathalie (wordt opgepikt aan Mc Donalds door Danny want stond verkeerd) Lies, Leo, Roger.
Bijna alle duiven zijn binnen.
Bart, Robert, Leo, Jan en Roger vertrekken al met John naar garagebox met de fietsen. Die worden daar al in de fietskoffers gestoken, dit om morgen alle deadlines te halen.
Nu op zoek naar taxi.
Wij worden nog super geholpen door Zuid Afrikaanse jonge gast, die op eigen kosten een taxi via Uber besteld EN betaald. Over gastvrijheid gesproken.
Hotel snel douche, en dan met Paul met Taxi naar Waterfront. Nog goed op tijd om Marjan uit de nood te helpen, die al 14u een tafel van 15 personen aan het vrijhouden is, klasse madamme.
Luc en Lies, Robert, Leo, Roger, Bart en Jan en Paul toe
Wanneer we aan ons 2de chouffeke beginnen komen Frie, Lutje, Wim en Rita onder luid applaus toe en worden bijna doodgeknuffeld 😄
Iets later Marjo en Danny, Christine en Ronny, Karin en Walter. Zelfde scenario.
De decibels gaan de hoogte in.
Iedereen heeft de Cape Town Bike Race tot een goed einde gebracht.
Fantastische prestaties.
Aan tafel 1 gespreksonderwerp.
De race en hoe ieder van ons het heeft beleefd.
Uiteraard een ongelooflijke en onvergetelijke sfeer.
Na eten en nog redelijk wat alcohol 😄met taxi's naar de hotels.
Nog nabriefing van Paul en Marjan, samen met Robert mogen zij terugblikken op een vlekkeloze organisatie met 100% rendement alle deelnemers over de finish!
Moe maar super tevreden naar ons beddeke.
Einde van een FANTASTISCHE week.